مصطفی، دیگه حال منو خراب نکن. هزار بار بهت گفتم شرط من فقط اجارهی یکساله بود، نه ساعت رولکس، نه کیف، نه سورپرایز مسخره. تو حتی اون چیزی که خودت قول داده بودی رو هم انجام ندادی. هنوز داری با کادو و وعدهی الکی میخوای منو نگه داری؟ این کارا فقط وقتمو میگیره و بیشتر از چشمم میندازت.
راستش، اینقدر آشغال شدی که هر روز داری التماس میکنی. کجای بهم پول دادی؟ کجای بهم کادو دادی؟ کجای سورپرایزم کردی؟ حالا که دو روزه مثلاً وجوابتو میدم دارم مشکلاتمو میگم که بفهمی چرا نمیخوام برگردم. یارو تهدید میکنه کولر و آبمو قطع میکنه! اینه مردونگیت؟ وقتی بیمارستان بودم و عمل میکردم، عشقت کجا بود؟ چرا هر وقت آدم بهت نیاز داره، گم و گور میشی؟ من ریدم تو کیف و ساعت و چمدون. من از روز اول گفتم فقط اجارهی خونه و وضعیت خونهام برام مهمه. چرا اینقدر خودخواهی؟ چرا اینقدر نفهمی؟اگه میخوای همینجوری پیش بری، مطمئن باش دیگه هیچ جوابی بهت نمیدم و میرم دنبال زندگی خودم. گفته باشم.
Mustafa, yine moralimi bozma. Sana bin kere söyledim, durumum sadece bir yıllık kira, Rolex saat yok, çanta yok, saçma bir sürpriz yok. Kendine verdiğin sözü bile tutmadın. Hâlâ hediyelerle ve alkol vaatleriyle beni tutmaya mı çalışıyorsun? Bu sadece zamanımı alıyor ve beni daha çok sinirlendiriyor.
Dürüst olmak gerekirse, her gün yalvaracak kadar bayağılaştın. Bana nereden para verdin? Bana nereden hediye aldın? Bana nerede sürpriz yaptın? Şimdi iki gündür sana cevap veriyorum, geri dönmek istemediğimi anlaman için sana sorunlarımı anlatıyorum. Adam beni tehdit ediyor, klimamı ve suyumu kesiyor! Bu senin erkekliğin mi? Hastanede ve ameliyattayken sevgin neredeydi? Neden her seferinde birinin sana ihtiyacı olduğunda ortadan kayboluyorsun? Ben bir çanta, saat ve bavulum. İlk günden beri benim için sadece kiranın ve evimin durumunun önemli olduğunu söyledim. Neden bu kadar bencilsin? Neden bu kadar anlaşılmazsın? Eğer böyle devam etmek istiyorsan, emin ol ki sana daha fazla cevap vermeyeceğim ve kendi hayatıma devam edeceğim. Söyledim.