İy sabâ peyk-i revânsın haberüm câna irür
Bu kulun hasretini Hazret-i Sultân'a irür

İşiği tozı ile tâze vü ter kıl ciğeri
Hasta vü teşneleri çeşme-i hayvâna irür
.
Zülf-i müşgîn ile âfâkı muattar kılıcak
Şemmesin bu dil-i miskîn-i perîşâne irür

Hüdhüd'ün hayretini âsaf-ı Cem-kadre yitür
Nâlesin mûrçenüm sem'-i Süleymân'e irür
.
Yoh hatâ didüm ol ay bezmine yohdur yile yol
İzin öp menzilini Zühre vü Keyvâne irür

Sâki ol gamzeye cân bağladı peymân-ı ezel
Bârî bî-hûş olalum bir iki peymâne irür.

Şeyhî'nün âh u duâsı eserin iy dem-i subh
Sıdk iledür nefesün Hüsrev-i İran'a irür